Dracula. Halimaw ni Frankenstein. Ang hindi nakikita na tao. Ang momya.
At, siyempre, ang lobo na tao.
Ang mga iconic na horror figure na ito ay nagbago at inangkop sa paglipas ng panahon, na sumisira sa nag -iisang interpretasyon habang patuloy na kinakatakutan ang mga madla sa buong henerasyon. Kamakailan lamang, nakakita kami ng isang bagong Dracula (sa form ng Nosferatu ) mula sa Robert Eggers, si Guillermo del Toro ay gumawa ng isang sariwang Frankenstein, at ngayon ang manunulat-director na si Leigh Whannell ay nagtatanghal ng kanyang pangitain sa taong lobo.
Ngunit paano ang isang filmmaker tulad ng Whannell Reignite na interes ng madla sa isa pang werewolf film, partikular na isang kwento ng lobo? Mas malawak, paano ang mga filmmaker na ito, tulad ng inilalagay ni Whannell, gumawa ng mga klasikong monsters na nakakatakot at mai -relatable sa modernong panahon?
Ihanda ang iyong mga bullet na pilak, patalasin ang iyong mga pusta, at ihasa ang iyong kakayahang matukoy ang simbolikong lalim ng mga salaysay ng halimaw - dahil nakapanayam namin si Whannell tungkol sa epekto ng mga klasikong pelikula ng halimaw sa kanyang trabaho, ang kanyang diskarte sa pag -revitalize ng mga minamahal na nilalang tulad ng lobo na tao noong 2025, at kung bakit dapat mong pag -aalaga!
![Desert Stalker [v0.15 Beta]](https://images.yfzfw.com/uploads/32/1719575913667ea569a3edf.jpg)
