Op 12 februari ontving Captain America: The New World Order zijn eerste golf van beoordelingen van critici, met een gemengde reeks feedback over dit nieuwste Marvel Cinematic Universe (MCU) -aflevering. Terwijl sommigen de adrenaline-pompende actiescènes, dwingende uitvoeringen en de ontzagwekkende visuele effecten van de rode hulk loofden, wezen anderen op een tekort in verhalende diepte. Hier is een uitgebreide analyse van wat deze ambitieuze maar onvolmaakte toevoeging aan de MCU zowel intrigerend als gebrekkig maakt.
Een nieuw tijdperk voor Captain America
Afbeelding: x.com
Met Steve Rogers die het schild doorgeven aan Sam Wilson (Anthony Mackie) in Avengers: Endgame, introduceerde de MCU een nieuw Captain America, wat debatten veroorzaakte of Bucky Barnes de mantel had moeten hebben geërfd. Beide hebben het Captain America -pak in de strips aangetrokken, waardoor dit een belangrijke maar canonieke keuze is. Marvel heeft deze fan -bezorgdheid aangepakt via de Falcon en de Winter Soldier -serie, met de zich ontwikkelende vriendschap tussen Sam en Bucky en Sam's reis om zijn nieuwe rol volledig te omarmen. Aanvankelijk worstelde Sam met zelftwijfel en accepteerde Sam uiteindelijk zijn identiteit als de nieuwe Captain America en overwon hij de uitdagingen van het vertegenwoordigen van een natie die niet altijd zijn waarden weerspiegelt.
De nieuwe wereldorde probeert de essentie van de trilogie van Steve Rogers, met oorlogsavonturen, spionagethrillers en internationale escapades in oorlogstijd in te vullen. Het introduceert Joaquin Torres (Danny Ramirez) als Sam's nieuwe sidekick, toont bekende CGI -uitdagingen en begint met een typische Marvel -actiescène.
Sam Wilson, hoewel verschillend van Steve Rogers, wordt in sommige aspecten gevormd door Marvel om Rogers te spiegelen. Zijn dialoog weerspiegelt Rogers ', en zijn houding is meer plechtig, behalve tijdens luchtgevechten en geestige uitwisselingen met vrienden. In tegenstelling tot enkele claims van humor-deficiëntie, bevat de film luchtige momenten met torrels en slimme quips tijdens gespannen scenario's, goed in overeenstemming met de karakterontwikkeling van Sam.
Belangrijke sterke en zwakke punten
Afbeelding: x.com
Sterke punten:
- Actiessequenties: de film levert opwindende gevechten, vooral die met de Red Hulk, die boeien met hun visuele grandeur.
- Voorstellingen: Anthony Mackie brengt charisma en fysieke bekwaamheid naar Sam Wilson, terwijl Harrison Ford's weergave van secretaris Ross een aanzienlijke diepte toevoegt aan het verhaal.
- Ondersteunende cast: Danny Ramirez schijnt als Joaquin Torres, die energie en veelzijdigheid injecteert in de teamdynamiek. De belangrijkste antagonist, met hun intrigerende motieven en uiterlijk, zal oude Marvel-enthousiastelingen opwinden.
Zwakke punten:
- Scriptkwesties: het scenario lijdt aan oppervlakkigheid, abrupte karakterverschuivingen en inconsistenties, met name in hoe Sam de rode hulk confronteert.
- Voorspelbare plot: Ondanks een veelbelovende start wordt het verhaal steeds meer te voorzien en leunt het te veel op bekende Captain America -tropen.
- Onderontwikkelde karakters: Sam Wilson mist de diepte in Steve Rogers en de schurk wordt gemakkelijk over het hoofd gezien.
Samenvatting zonder spoilers
Afbeelding: x.com
Tegen de achtergrond van de nasleep van de eeuwen, ziet de nieuwe wereldorde Taddeus Ross (Harrison Ford) nu de president van de Verenigde Staten. De wereld worstelt met de aanwezigheid van het enorme lijk van Tiamut, een prehistorische reus die uit de oceaan steekt, het door adamantium bedekte lichaam zowel een dreigende dreiging als een waardevolle hulpbron.
Ross rekruteert Sam Wilson om een nieuw Avengers -team te vormen om deze middelen te beschermen. Een moordaanslag op de president onthult echter een schaduwrijke figuur die gebeurtenissen uit de zijlijn manipuleert. De film begint vervolgens aan een bol-strottend avontuur gevuld met spionage, verraad en intense actie.
Ondanks een boeiend uitgangspunt struikelt de film met zijn script, met gedwongen momenten zoals Sam's plotselinge kostuumveranderingen en onverklaarbare vaardighedenverbeteringen. De klimatologische confrontatie met de Red Hulk roept vragen op over de haalbaarheid van een mens waarmee zo'n formidabele vijand wordt geconfronteerd.
Conclusie
Afbeelding: x.com
Captain America: The New World Order, ondanks zijn gebreken, staat als een solide vermelding in het spion-actiegenre, aantrekkelijk voor informele kijkers. De prachtige cinematografie, boeiende plotwendingen en opvallende uitvoeringen helpen bij het compenseren van de zwakkere scriptelementen. Voor degenen met een getemperde verwachtingen, biedt de film een bevredigende ervaring. Bovendien plaagt een scène na de credits toekomstige Marvel-ontwikkelingen, waardoor fans gretig anticiperen op wat ons te wachten staat.
Zal Sam Wilson zichzelf bewijzen als een waardige opvolger van Steve Rogers? Alleen de tijd zal onthullen dat, maar voor nu, de nieuwe wereldorde biedt een lovenswaardige, zij het onvolmaakte, toevoeging aan het uitgestrekte Marvel Cinematic Universe.
Positieve aspecten
Critici hebben de spannende actiescènes van de film benadrukt, met name de Red Hulk -strijd. Anthony Mackie's weergave van Sam Wilson werd gevierd vanwege zijn charme en lichamelijkheid, en de rol van Harrison Ford als secretaris Ross verrijkte het verhaal met diepte en nuance. De visuele effecten, met name de CGI -afbeelding van de rode hulk, werden als uitzonderlijk geprezen. Bovendien werden de humoristische interacties tussen Mackie en Danny Ramirez op prijs gesteld, waardoor de donkere thema's van de film een verfrissende tegenbalans waren.
Negatieve aspecten
De meest voorkomende kritiek was gericht op het zwakke script van de film, genoteerd vanwege zijn oppervlakkige aard en gebrek aan emotionele diepte. Velen vonden dat de plot te voorspelbaar was, overdreven afhankelijk van gerecyclede elementen uit eerdere Captain America -films. De karakterontwikkeling van Sam Wilson werd onvoldoende beschouwd, wat resulteerde in een eendimensionale weergave in vergelijking met Steve Rogers. De schurk werd bekritiseerd omdat hij vergeetbaar was, en sommige recensenten wezen op ongelijke stimulatie. Terwijl Captain America: The New World Order verblindt met zijn spektakel, schiet het tekort in het maken van een echt dwingend verhaal.
