Ang graphic novel feeding ghosts: Isang graphic memoir ni Tessa Hulls , na inilathala ng MCD noong 2024, ay iginawad sa prestihiyosong Pulitzer Prize, tulad ng inihayag noong Mayo 5. Ang kamangha -manghang mga nakamit na marka na ito ay nagpapakain ng mga multo bilang lamang ang pangalawang graphic na nobelang upang manalo ng isang espesyal na accolade na ito, kasunod ng art spiegelman's maus noong 1992, na nakatanggap ng isang espesyal na award. Kapansin -pansin, ang pagpapakain ng mga multo ay nakakuha ng premyo sa regular na kategorya ng memoir o autobiography, na nakikipagkumpitensya nang direkta sa mga pinakamahusay na pagsusumite ng prosa ng Ingles sa buong mundo. Nakakagulat, ito ang debut graphic novel ng Hulls.
Ang Pulitzer Prize, na malawak na itinuturing na pinaka -prestihiyosong award sa larangan ng journalism, panitikan, at musika sa loob ng Estados Unidos, ay nakatayo lamang sa Nobel Prize sa International Stage. Ang pagkilala sa mga multo sa pagpapakain ay kumakatawan sa isang makabuluhang milyahe sa mundo ng komiks, gayunpaman ang saklaw ng groundbreaking win na ito ay hindi inaasahang kalat. Dahil ang pag -anunsyo dalawang linggo na ang nakalilipas, kakaunti lamang ang mga pangunahing pahayagan at kalakalan, tulad ng Seattle Times at Publisher Weekly , kasama ang isang pangunahing comic book news outlet, Comics Beat , ay nag -ulat sa tagumpay na ito.
Inilarawan ng Pulitzer Prize Board ang pagpapakain ng mga multo bilang "isang nakakaapekto sa gawaing pampanitikan at pagtuklas na ang mga guhit ay buhay na tatlong henerasyon ng mga babaeng Tsino - ang may -akda, ang kanyang ina at lola, at ang karanasan ng trauma na ibinigay ng mga kasaysayan ng pamilya." Ang salaysay ay sumusunod sa mga paggalang ng kasaysayan ng Tsino sa buong tatlong henerasyon, na nakatuon sa lola ni Hulls na si Sun Yi, isang mamamahayag ng Shanghai na nahuli sa kaguluhan kasunod ng tagumpay ng Komunista ng 1949. Matapos tumakas sa Hong Kong, si Sun Yi ay nagsulat ng isang pinakamahusay na nagbebenta ng memoir tungkol sa kanyang pag-uusig at kaligtasan ng buhay, ngunit kalaunan ay sumuko sa isang pagkasira ng kaisipan kung saan hindi siya nakabawi.
Si Hulls, na nakasaksi sa mga pakikibaka ng kanyang ina at lola sa ilalim ng bigat ng hindi nasuri na trauma at sakit sa kaisipan, na una ay kinaya sa pamamagitan ng paglalakbay sa pinakamalayo na sulok ng mundo. Gayunpaman, sa kalaunan ay bumalik siya upang harapin ang kanyang sariling mga takot at traumas, isang proseso na inilarawan niya bilang isang generational na pinagmumultuhan na maaari lamang pagalingin sa pamamagitan ng pag -ibig sa pamilya. Sa isang pakikipanayam noong nakaraang buwan, sinabi ni Hulls, "Hindi ko naramdaman na may pagpipilian ako. Ang mga multo ng aking pamilya ay literal na sinabi sa akin na kailangan kong gawin ito. Ang aking libro ay tinawag na mga multo na nagpapakain, dahil iyon ang simula ng siyam na taong ito na proseso ng talagang pagpasok sa isang bagay na tungkulin ng aking pamilya."
Sa kabila ng napakalaking tagumpay na ito, ipinahayag ni Hulls na ang pagpapakain ng mga multo ay maaaring maging una at huling graphic novel. Sa isa pang pakikipanayam , ibinahagi niya, "Nalaman ko na ang pagiging isang graphic novelist ay talagang naghiwalay sa akin. Ang aking malikhaing kasanayan ay nakasalalay sa pagiging nasa mundo at pagtugon sa kung ano ang nahanap ko doon." Sa kanyang website , ipinapahiwatig ni Hulls ang kanyang mga plano sa hinaharap na maging isang naka -embed na mamamahayag ng komiks, nagtatrabaho sa tabi ng mga siyentipiko sa larangan, mga katutubong grupo, at mga hindi pangkalakal sa mga malalayong kapaligiran.
Hindi alintana kung ano ang hinaharap para sa makabagong artista na ito, ang pagpapakain ng mga multo ay nagkakahalaga ng malawakang pagkilala at pagdiriwang na lampas sa mga limitasyon ng komunidad ng komiks at sa mas malawak na mundo ng panitikan at sining.