„Bardzo łatwo byłoby zrobić zły film z wydm…” - Ridley Scott, South Bend Tribune, 1979
W tym tygodniu przypada 40. rocznica wydmy Davida Lyncha. Początkowo rozczarowanie kasą o wartości 40 milionów dolarów po wydaniu, od tego czasu kultywowało dedykowany kult w ciągu ostatnich czterech dekad, szczególnie w porównaniu z ostatnią dwuczęściową adaptacją kultowej powieści Franka Herberta przez Denisa Villeneuve'a. David Lynch, znany ze swojego niekonwencjonalnego stylu, został ogłoszony w maju 1981 r. Dune dla Dune dla wielkiego producenta Dino de Laurentiis, wkrótce po tym, jak Ridley Scott, uznany za Blade Runner i Gladiator , opuścił projekt.
Do niedawna niewiele wiadomo o wersji Dune , którą Ridley Scott opracował dla De Laurentiis, zanim Lynch przejął władzę. Jednak dzięki wysiłkom TD Nguyena , 133-stronicowego szkicu opuszczonego filmu Dune z października 1980 r., Wpisanego przez Rudy'ego Wurlitzera (znanego z dwupasmowego Blacka i Walkera ), został odkryty w archiwach Coleman Luck w Wheaton College i udostępniony z tym autorem.
Kiedy Scott dołączył do projektu po sukcesie Alien z 1979 roku, Frank Herbert stworzył już kompleksową dwuczęściową adaptację scenariusza. Ten skrypt był wierny powieści, ale nie sprzyjał filmowej opowiadania, jak wcześniej donosi przewodowe i odwrotne . Scott, po przejrzeniu scenariusza Herberta, zidentyfikował kilka użytecznych scen, ale ostatecznie zaciągnął Wurlitzera do pełnego przepisania w Londynie, inicjując przedprodukcję w Pinewood Studios. Podobnie jak wersje Herberta i późniejszych Villeneuve, miało to być pierwsza część dwuczęściowej serii.
Rudy Wurlitzer, zastanawiając się nad swoją pracą w wywiadzie dla magazynu Prevue z 1984 roku, opisał proces adaptacji jako trudny: „Adaptacja wydm była jedną z najtrudniejszych zadań, jakie kiedykolwiek wykonałem. Zajęliśmy to na zarysie, niż napisać ostateczny scenariusz. Uważamy, że zachowaliśmy ducha książki, ale, w pewnym sensie, rozrzedziliśmy ją. Wtrącaliśmy się.
Ridley Scott chwalił scenariusz w wywiadzie dla Total Film z 2021 r.: „Zrobiliśmy scenariusz, a scenariusz jest dość cholernie dobry”.
Przyczyny odejścia Scotta z Dune były wieloaspektowe, w tym osobisty żal z powodu śmierci brata Franka, niechęć do filmowania w Meksyku, zgodnie z wymogami De Laurentiis, budżet przekraczający 50 milionów dolarów oraz urok projektu Blade Runner z filmami. Krytycznym czynnikiem, jak zauważył Universal Pictures Executive Thom Mount w książce arcydzieło w Disay - Dune Davida Lyncha przez tego autora, był brak jednomyślnego entuzjazmu dla scenariusza Wurlitzera.
Czy adaptacja Wurlitzera była wadliwą filmową interpretacją ekspansywnej narracji Herberta? A może było zbyt mroczne, gwałtowne i politycznie naładowane, aby dopasować się do formy komercyjnego hitu? Nasza szczegółowa analiza skryptu wraz z komentarzem eksperckim pozwala czytelnikom tworzyć własne opinie.
Pomimo wysiłków na rzecz Rudy'ego Wurlitzera (obecnie 87) i Ridleya Scotta w tym artykule obaj odmówili udziału.
Dziki odcień Pawła
Draft Dune z października 1980 r. Otwiera się impresjonistyczną sekwencją snów z gorącymi pustyniami przekształcającymi się w apokaliptyczne armie, od samego początku sygnalizujące „straszny cel” Pawła. Wizualny styl Ridleya Scotta, często porównany do 88-warstwowego ciasta, jest widoczny w opisach takich jak „ptaki i owady stają się wirującą histerią ruchu”. To bogactwo wizualne przenika skrypt.
Wydma Franka Herberta (pierwsza edycja), jak Scott powiedział Total Film : „Zrobiliśmy bardzo dobre podejście do wydm , ponieważ wczesne dni pracowałem bardzo, bardzo ściśle z pisarzem. Zawsze gładowałem wygląd filmu na tym, co on lub ona pisał”.
Ta snów jest doświadczana przez Paul Atreidesa, który budzi dźwięk deszczu uderzającego w okna Castle Caladan. W tej wersji Paul jest 7-latkiem o długich blond włosach, który ma zamiar przejść test „The Box” wielebnego matki. Jego recytacja litanii przeciwko strachowi podczas tej próby jest wtrącana z matką Jessicą, podkreślając ich psychiczne połączenie. Pojawiają się wizualizacje płonącej dłoni i mięsa z kości, choć nie są one prawdziwe.
Po przejściu tego testu młody Paweł używa głosu, aby odzyskać miecz od strażnika i prawie zabija śpiącego Duncana Idaho, aby przetestować „prawdziwy wojownik nigdy nie śpi”. Ten przedstawienie Pawła naznacza „dziką niewinność”.
Stephen Scarlata, producent filmu dokumentalnego Jodorowsky'ego , skomentował: „Wersja Paula Rudy'ego Wurlitzera jest znacznie bardziej asertywna. Aktywnie przejmuje kontrolę. Widzimy nawet błyskawice jego rozwoju od 7 do 21 lat, gdzie jego nieustępliwe trening prowadzi go do przewyższenia Duncana Idaho Gurney, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że ta luka sprawia, że odczuwamy większy strach i troskę, zwłaszcza gdy Paul i Jessica są zmuszeni do ucieczki ”.
Ta wersja Pawła ma „dziką niewinność”. W wieku 21 lat jest mistrzem szermierza „przystojnym, charyzmatycznym, królewskim”. Duncan, teraz starszy z białymi włosami i brodą, wykazuje humor przypominający przedstawienie Jasona Momoa.
Duncan
Obowiązkiem nauczyciela jest posiadanie jego
Uczeń kiedyś go przewyższa.
(Uśmiechnięcie się)
Ale nie myśl, że możesz się zrelaksować. Ten
to tylko jeden poziom, do którego osiągnąłeś.
Są inne, bardziej niebezpieczne,
metody opanowania. Ale nie teraz.
Teraz będziemy prawidłowo
pijany.
Niech żyje cesarz
Narracja przechodzi następnie do ogrodu skalnego poza zamkiem, gdzie Jessica przechodzi przez most w ciągu dnia. Ta scena wprowadza znaczący zwrot akcji, jak opisał współczesny hollywoodzki scenarzysta Ian Fried, który pracował nad spektralnym widmem Legendary i niedawną nieprodukowaną nowoczesną wersją wyspy Dr. Moreau .
„Absolutnie uwielbiam moment, w którym Jessica patrzy na zamek u ogrodnika, wbijając białe kamyki w wzory” - powiedział Fried IGN . „Nagle zaczyna padać, a ogrodnik upada na kolana, padnie się, patrzy w niebo i mówi:„ Cesarz nie żyje ”. Z drugiej strony , że drearzy to.
Historia przenosi się następnie do „Wewnętrznego Królestwa Imperatora” (nie nazwanego Kaitain), otoczonego „Kręgiem Szczytów Śniegowych” i „Mystic Circle” z trzema zestawami kwadratowych ścian, którego kulminacją jest „połyskująca mgła złotego światła”. Członkowie dwudziestu czterech wielkich domów Imperium zbierają się, aby opłakiwać cesarza, ponieważ kolorowe energie oscylują ponad jego pogrzeb, przygotowując się do transportu swojej świętej duszy. Scena staje się bardziej mistyczna, gdy martwy cesarz przemawia przez stare medium z wydrążonymi gniazdami oczu, pisząc Duke Leto atreids the Planet Dune/Arrakis, aby zwalczyć zbierającą ciemność we wszechświecie.
Ta ciemność przejawia się przez kuzyna Leto Barona Harkonnena, który za pośrednictwem Feyd-Rautha zaprasza księcia do omówienia podziału obowiązków produkcyjnych Arrakisa. Duke odrzuca tę propozycję. Jedna linia dialogu wyróżnia się ze względu na jego podobieństwo do słynnej linii z *wydmy Lyncha *: „Ten, kto kontroluje przyprawę kontroluje wszechświat”…BARON
(do dr. Yueh)
Dobrze zrozum pozycję
Przed wyjazdem. Kto kontroluje
Dune kontroluje przyprawę i
który kontroluje kontrole przypraw
Wszechświat. Bez mnie, twój
Duke nic nie kontroluje.
Mark Bennett z Duneinfo zauważył: „Zwykle przypisałem Lynchowi tę wielką linię. Biorąc pod uwagę, że był to skrypt projektu de Laurentiis, zastanawiam się, czy Lynch przeczytał go i pożyczył tę linię, czy wymyśliłem ją niezależnie?”
Lot nawigatora
Kolejna równoległość do wersji Lyncha występuje podczas odejścia rodziny Atreides z kaladanu na pokładzie gildii Heighliner, w której scenariusz wprowadza nawigatora. To stworzenie zbitne w przyprawie, nie ujawnione, dopóki Dune Messiah w książkach jest opisywany jako „wydłużona postać, niejasno humanoidalna z żebrowanymi stopami i niezwykle pełne, błonowe dłonie, unoszące się w przezroczystym pojemniku zewnętrznym, jak luźna, elastyczna skóra; ryba w dziwnym morzu z oczami o całkowitej niebieskiej”. Nawigator bierze pigułkę, wpada w śpiączkę i planuje kurs Heighlinera z długimi muzycznymi intonacjami dla „inżynierów”, przypominającego film Scotta z 2012 roku Prometeusza .
Fried dodał: „Absolutnie uwielbiałem to, że udało im się pokazać nawigatora. Mimo że uwielbiam filmy Denis Villeneuve, jestem naprawdę rozczarowany, że nie widzieliśmy tego.
Rodzina przybywa na Arrakis, a opisy Arakeen Fortress Arereides wywołują estetykę legendy fantasy Scotta z 1985 roku. Świat wydaje się średniowieczny, z naciskiem na miecze, feudalne zwyczaje i lojalność. Kolekcjonerzy rosy przypominających Bosch używają scyty, aby zbierać wilgoć w ogrodach zamku. Ta średniowiezacja świata Herberta jest zgodna z równoczesnym rozwojem Scotta fantastycznego/wypełnionego smokiem Dark Eges „Cowboy” Tristan i Isolde dla Paramount, zatytułowanej „Tristan”, „The Sword” lub „The Knight”.
Na stacji pogodowej Liet Kynes przedstawia swoją córkę Chani do księcia i Pawła. Ekologiczny wpływ zbioru przypraw jest podkreślany poprzez wycięte rodzime stworzenia, a Kynes wyjaśnia, jak „niszczy wszystko i nic nie zwraca”. Duke pyta o przywrócenie równowagi dla natury. Chani towarzyszy im podczas podróży ornitoptera przez pustynię, a jej interakcje z jej ojcem minimalnym, ale mówiące. Ich lot obok dymnych kominów masywnego statku fabrycznego przypomina piekielne pejzażu miejskich Blade Runner . Gdy robak atakuje statek, Kynes i Chani decydują się kontynuować pieszo, aby dwóch ostatnich pracowników fabrycznych mogło uciec na „Thopter księcia”.
Ta scena jest połączona z domową sługą mapy mapy obdarzy Lady Jessica, a Jessica słyszy mieszkańców miasta za okno błagając o wodę.
Ulice Arakeen są przedstawiane jako kruche miejskie „getta” z bezdomnymi handlarzami, zrujnowanymi pojazdami, rodzinami szukającymi schronienia ze słońca i stosów szkieletów. Rozbieżność klasowa jest wyraźnie przedstawiana, gdy odwodnini mieszkańcy miasteczka rzucają się na talerz wody rzuconej przez kupca, czerpiąc inspirację z filmu Gillo Pontecorvo z 1966 roku The Battle of Algiers .
Nowa scena zorientowana na akcję pokazuje Paula i Duncana podążające za agentem Harkonnen na stanowisku handlowym, co prowadzi do walki baru w stylu lat 80.. Duncan zmienia topór jak Conan the Barbarzyńca, a Paul zabija mężczyznę, szturchając sztywnym palcem.*Duncan podnosi siekierę.
Duncan
(patrząc na to)
Paskudny mały instrument.
Niezbyt dobrze zrównoważone, ale tak będzie
Muszę zrobić.Z krótkim snapem na nadgarstek
Rzuca to w nadchodzącego krzepkiego człowieka
w jego stronę, trzymając długie żelazo
bar. Topór uderza go w
klatka piersiowa, dzielenie go na dwie części.*
Stephen Scarlata skomentował: „To przypomina bójkę barową, którą można znaleźć w filmie akcji Burt Reynolds lub Walter Hill. Scena walki wydaje się nie na miejscu, ponieważ sprawia, że Paul wydaje się zbyt niezwyciężony. Jego podróż jest o rozwój - nauka przetrwania, dostosowywania się i prowadzenia.
Ta bójka to miejsce, w którym spotykają stoickiego przywódcę Fremen Stilgara, opisanego jako „człowiek, którego najmniejszy gest nie zna kompromisu”. Paul i Duncan podążają za Stilgara na rynek przemytnika, gdzie Stilgar dekapituje samotnego Harkonnena otoczonego Fremenem.
Następnie scenariusz przechodzi do Bene Gesserit Jessica Levitating podczas medytacji, przypominający magika z przełomu XX wieku. Ona i książę decydują się na poczęcie dziecka tej nocy, a dialog Jessiki był wyraźny: „Kiedy uwolnisz nasiona, będzie jak święty olej wlany do ognia ołtarza”.
Baron Wasteland
Po otrzymaniu tajnej wiadomości od mrugającego owada, dr Yueh dzieli się chwilą, że żałuję Paula, zanim wysłał go, by doświadczył nocy wolności w mieście. Paul podąża za bezdomnym chłopcem w jaskinię przypraw na Fremena, wdychając pary z niebieskiej przyprawy i doświadczając wizji swojej nienarodzonej siostry Alii Intoning „Maud'dib”. Następnie spotyka stary krawę nad nadzorem otchłani czerwoną kulą i małym wężowym kanapką, które Paul hipnotyzuje mudry, po czym wrzucił go do skorupy konch.
Po zatruciu i zabiciu Thufira podczas gry w szachy (Echoing Blade Runner ) zdrajca Yueh dezaktywuje tarczę domową, pozwalając pięciu komandosom śmierci Harkonnen cztero-stopowej, aby infiltrować zamek. Paweł wraca z slumsów, aby znaleźć zaatakowane przez łowcy łowcy, przedstawione jako „stworzenie podobne do nietoperza z głową kobry”. Udaje mu się zdekaptować, gdy Jessica wchodzi do pokoju.
W wersji Ridleya Scotta przypominający nietoperz łowców odzwierciedla „Flying Creature with a bomb” z nieopisanej wydmy Alejandro Jodorowsky'ego, jak widać w sztuce. „Scena poszukiwacza myśliwych jest dla mnie fascynująca”-zauważył Scarlata. „Wprowadzenie biologicznego zwrotu od zwykłego urządzenia mechanicznego odzwierciedla kilka lat wcześniej Niezwłoczoną wydmę Aleandro Jodorowsky'ego, w którym poszukiwacz myśliwy jest latającym stworzeniem z bombą przymocowaną do pleców… Paul zwalnia tętno, rozbrojenie stworzenie i wyrzuca bombę przez okno. Obie wersje eksperymentują z zwierzętami.”
Duke Leto udaje się zdekaptować kilka komandosów śmierci, zanim Yueh strzela mu z rzutką. Duncan przybywa, by uratować swojego zatrutego księcia, ale jest dźgnięty przez Yueha, którego Duncan następnie przecina na pół. Motywacją Yueha jest czysto przetrwania, napędzana własnym zatruciem przez barona. Jessica umieszcza kapsułkę z trującym gazem w umierających ustach księcia, po czym pożegnała go. Duncan odpiera grupę śmiertelnego Sardaukara, poświęcając się, aby Paul i Jessica mogli uciec w „Thopter”. Przewoźnik oddziałów Harkonnen przejeżdża nad ciałami 20 martwych żołnierzy Atreides, a przemoc wyraźnie ocena R.
Głębokie pustynne kontrowersje
Lot Paula i Jessiki na głęboką pustynię jest bardziej intensywny niż w poprzednich adaptacjach. Pilotowanie manewrów Pawła powodują falowanie G-Ve na policzkach. Po przycięciu skrzydła, wybijają się, z piaskiem napędzanym wiatrem szybko wypełniającym kabinę i erozją kadłuba. Po przetrwaniu burzy w Stilltent, nakładają na siebie kustosz, wraz z kapturem, filtrami jamy ustnej i splugami nosowymi, i wyruszają, by znaleźć Fremen. Podobnie jak w filmie Villeneuve, Paul bez strachu konfrontuje się z masywnym warstwowym „twarzą w twarz”.
W szczególności nieobecny w tym projekcie jest kazirodztwo między Paulem a jego matką Jessicą, która była obecna we wcześniejszych wersjach i radziła sobie zarówno Herbert, jak i de Laurentiis. Herbert wykrzyknął do Sacramento Bee w 1982 roku: „Chciał zrobić film kazirodztwa! Czy możesz sobie wyobrazić wpływ, jaki miałby na fanów wydm ?”
Wurlitzer potwierdził, że zaproponował : „W jednym szkicu przedstawiłem niektóre erotyczne sceny między Pawłem a jego matką, Jessicą. Czułem, że zawsze istnieje utajona, ale bardzo silna atrakcyjność Edypalna między nimi, i zabrałem jedną notatkę dalej. Poszedł to w środku filmu, jako najwyższy bunt niektórych granic, być może uczyniła Pawła jeszcze bardziej heroicznego, że złamał zakazu kodacki”.
Chociaż ten projekt pomija związek matki/syna, jest moment, w którym Paul i Jessica „leżą na sobie”, gdy zjeżdżają po wydmieniu, tracąc zapasy.
W końcu schronią się w starożytnej jaskini, której wejściem jest ujście gigantycznej zwłoki robaka. Wewnątrz, otoczeni innymi pustynnymi zwierzętami, czekają na świt. W Sunrise grupa Fremen Desert Warriors przybywa do gigantycznego piasku, kierowanego przez Stilgara. Jamis rzuca wyzwanie Pawła do pojedynku śmierci, który Paweł bez wahania przyjmuje. Jessica, a nie Chani, doradza Paulowi o sparowaniu i daje mu crysknife obdarowanego przez Shadout Mapes, zadziwiającą Fremen. Ogłasza swojego syna jako Lisan al-Gaib, legenda Pawła musi teraz ucieleśnić.
Bitwa jest brutalna i szybka, która odbywa się wewnątrz tuszy robaków, gdzie Paul zabija Jamisa. Niektórzy Fremeni biorą przedmioty z ciała Jamisa, twierdząc, że był „przyjacielem Jamisa”, podczas gdy Paul lamentus, „kiedy zabijasz… płacisz za to”. Roni łzy za upadłego wroga, scenę podobną do wyciętego cięcia teatralnego Lyncha.W nocy Frema wykonują ceremonię przypraw, mijając miskę jak „fajka pokojowa”. Jessica nie wdycha, ale Paul, zarabiając nazwę Maud'dib od starego timera. Następnie matka i syn spotykają się z Kynesem, który jest świadomy legendy Lisan al-Gaib, ale popiera ją jako sposób na przekształcenie Arrakisa za pomocą rozległych podmojników wody podziemnej.
Paul dowiaduje się, że wdowa Jamisa, Chani (nie Harah jak w książce i filmie Lyncha), przyjmuje śmierć męża, a Paul jako jej nowy partner, wraz z Jessiką jako jej nową matką. Paweł oferuje Chani wodę Jamisa, który odmawia, więc wlewa ją do ich zbiornika „do plemienia”.
W scenie przypominającej WaterWorld Fremeen przenoszą swój dobytek do Sundancer, gigantycznego trimaranu z kolorowymi żaglami, aby przekroczyć wielkie mieszkanie solne. Kynes ma na celu zjednoczenie wszystkich plemion Fremen za legendą Lisan al-Gaib, zachęcając Chani do pozostania blisko Pawła i ukrywania jakiejkolwiek ambiwalencji. Chani, choć wierzący, potajemnie boi się Jessiki i jej wpływu na Pawła.
*Paul
Proszę o akceptację bez
rezerwacja, nawet dla tego, co
Nie możesz zrozumieć.Chani
Jak dzielimy ten sam cel, ja
nie wstrzymaj się od ciebie.*
Wurlitzer zauważył w 1984 r. „Prawdziwy przywódca nigdy nie jest jasnym modelem chrześcijańskiej dobroci. Wiele razy jest bezwzględny, bardzo zdeterminowany i chętny do poświęcenia, aby służyć pewnym celom. To nie znaczy, że musi być konsumpalnym machiavellianem.
Ian Fried zauważył: „Czuję, że Paweł jest prawie szyfrem. Jest zbyt doskonałym Mesjaszem. Bardzo trudno jest się z nim odnosić. Nie jest jasne, w oparciu o to, że Paul jest nawet głównym bohaterem”.
Historia osiąga punkt kulminacyjny z ceremonią wody życiowej prowadzoną przez pozornie samicę szamana z trzema piersiami i męskimi genitaliami, wykonując erotyczny taniec, podczas gdy jej łysy towarzysz z szytymi wargami ma pasek padaczki. Pojawia się 7-metrowa kanapka, emitując dymną parę i umiera w rowie wodnym, obracając wodę niebieski-wodę śmierci. Jessica, świadoma ryzyka dla niej i jej nienarodzonego dziecka, pije wodę życia. Zarówno ona, jak i Auras wielebne matki łączą się w ciemnoniebieski, z świecącym szkieletem matki, gdy jej ważny płyn płynie do Jessiki, przywołując styl Carlosa Castaneda.
Przeżywając próbę, Jessica ogłasza się nową wielebną matką, a Frema akceptuje Pawła jako ich Mesjasza. Paul zaprasza Chani do przyłączenia się do nich, pomimo początkowej niechęci Jessiki. Stoją przed Fremenem jako nowa rodzina królewska. Rozmowa między Paulem i Stilgar wskazuje na wyczyn, który Paul musi występować, aby się udowodnić. Skrypt kończy się z Jessiką, teraz w czarnym płaszczu, używając thumpera do przywołania gigantycznego kanapki, którą przypuszczalnie jeździ Paul. Herbert powiedział Vancouver Sun w czerwcu 1980 roku, że Paul jadący robakiem był kluczowy dla jego wizji filmu.
„To jest sedno książki” - powiedział Herbert. „Robak jest potworem, potworem, który żyje pod powierzchnią, w twojej głowie, potwora, który żyje wszędzie. Chcę tego w filmie”.
Wnioski
Niezwykle falliczne projektowanie kanapki HR Gigera. Ostatecznym przesłaniem Herberta w powieściach wydm było niebezpieczeństwo charyzmatycznych przywódców, temat ignorowany przez Lyncha, ale centralny dla adaptacji Denisa Villeneuve'a i planowanego wydm Messiah . Skrypt Wurlitzera w październiku 1980 r., Niezależnie od tego, czy jest niedokończony, czy przeznaczony jako część pierwszej dwuczęściowej, przedstawia Pawła w jeszcze bardziej niepochlebnym świetle, jako pewny siebie młody człowiek akceptujący jego przeznaczenie, aby stać się uniwersalnym dyktatorem. Postacie takie jak Chani i Kynes wspólnie wzmacniają trajektorię Pawła, aby osiągnąć własne cele.
Ten scenariusz, opracowany podczas powstania nowoczesnych filmów science fiction, takich jak Star Wars i Alien , mógł być zbyt ambitny na swój czas, próbując rewizjonistycznego filmu science fiction z oceną R, odnosząc się do dewastacji ekologicznej i wyzysku. Podobne wyzwania stoi Zack Snyder z adaptacją Watchmen .
Jak zauważył Scott w Tribune w 1979 r., „Od lat science fiction jest traktowane jako materiał podziemny, ale zawsze istniało ogromne i entuzjastyczne czytelnictwo powieści science fiction. Dune sprzedał 10 milionów kopii”.
Scenariusz podkreśla także wizualne opowiadanie historii, poprawianie problemów w filmie Lyncha, w którym kluczowe relacje i interakcje były słabo rozwinięte. Śmierć cesarza służy jako katalizator upadku księcia, co ma większy sens, biorąc pod uwagę minimalną rolę cesarza w historii.
Początkowy szkic wydmy Lyncha autorstwa Christophera de Vore i Eric Bergren zakończył się, gdy Paul i Jessica uciekli z płonącego zamku Arrakeen, przysięgając zemstę. Scenariusz Wurlitzera kończy się ceremonią Water of Life i ich akceptacją do plemienia, tuż przed dwuletnim skokiem książki. Pierwszy film Villeneuve kończy się pojedynkiem Paula/Jamisa, dzieląc różnicę.
Brak entuzjazmu studia do scenariusza Wurlitzera, biorąc pod uwagę jego mroczny i dojrzały ton, jest zrozumiały. Mark Bennett, który od prawie trzech dekad prowadził swoją witrynę fanów wydm , stwierdził: „Nie sądzę, żeby fani wydmego było szczęśliwe. Zbyt wiele odchyleń od powieści i zbyt wiele„ magii ”, czego powieść Herberta unika. Trochę jak Lynch Messiah , bez drugiej połowy, nie wiesz, jak sprawy odtworzyłem. Pojedynek na końcu, potem Paweł zostaje cesarzem… kto rządził wszechświatem od czasu śmierci cesarza? ”
Dziedzictwo Wurlitzera i Scotta obejmuje falliczny projekt kanapkowy HR Giger oraz meble Harkonnen wykonane ze szkieletów, obecnie w Muzeum Giger w Gruyères w Szwajcarii. Vittorio Storaro, początkowo, aby nakręcić tę wersję, później pracował nad miniseriami kanału science fiction 2000 Franka Herberta . Scott i de Laurentiis ostatecznie współpracowali nad Hannibal w 2001 r., Który zarobił 350 milionów dolarów na całym świecie. Niektóre elementy skryptów zostały przeniesione do Blade Runner , a istnieją uderzające podobieństwa do opowiadania Bats of Scott's Gladiator II , w tym:
- Rada Królewska zdradzająca ich król/królów.
- Silna matka/syn więź, z matką wykorzystującą swoją moc, aby pomóc jej losowi syna.
- Królewski spadkobierca myślał, że nie żyje, który zmienia jego imię i udowadnia się w śmiertelnej walce, aby zdobyć uciskane lud.
- Liczne ścięcia.
Praca Wurlitzera, jak to opisał sam Scott , jest „przyzwoitą destylacją Franka Herberta”, zapewniającym zrównoważonym nacisk na ekologiczne, polityczne i duchowe aspekty powieści. Wersja Lyncha bardziej oparła się w kierunku duchowego, podczas gdy Villeneuve podkreślił niebezpieczeństwa charyzmatycznych przywódców.
„Ekologiczny aspekt wydm jest opisany w tym skrypcie w sposób, w jaki nigdy nie został pokryty żadnym innym materiałem” - podsumowuje Ian Fried. „To jedna z mocnych stron tej adaptacji: wydaje się, że jest to ważne dla opowiadania historii. Nie uderza cię w głowę. To naprawdę konsekwencja tego, co człowiek zrobił na tej planecie, kwestie ekologiczne, które rozwinęły się wokół wydobycia przypraw. Istnieje o wiele bardziej wyraźne motywacje w scenariuszu Dune Scott dla większej różnorodności postaci”.
Gdy książka Herberta zbliża się do 60. rocznicy, jego tematy rozkładu środowiska, niebezpieczeństwa faszyzmu i potrzeba przebudzenia pozostają istotne, co sugeruje, że przyszłe adaptacje mogą dalej badać te ekologiczne podstawy.
