Doom's iconische mix van demonische beelden en brute gameplay heeft altijd een sterke band gehad met metalmuziek. Van zijn thrash metal roots tot zijn moderne verkenningen van Metalcore en daarbuiten, de soundtrack van de serie is ontwikkeld naast zijn gameplay, waarbij de eigen transformaties van het genre weerspiegelen. De originele ondergang uit 1993, sterk beïnvloed door bands als Pantera en Alice in Chains, vestigde een rij-op thrash geïnspireerde score die de snelle actie van de game perfect aanvulde. Tracks als "Untitled" (E3M1: Hell Keep) zelfs rechtstreeks geleend van Pantera's "Mouth of War", met de sterke muzikale invloed.
De soundtrack van de originele Doom, met zijn thrash metal -invloeden die doen denken aan Metallica en Anthrax, stuwde spelers door de gangen van Mars, de urgentie weerspiegelt het intense gunplay van de game. Het werk van componist Bobby Prince blijft een tijdloze klassieker, die perfect het ritme van Doom's onvergetelijke gevechten vastlegt. Deze energieke stijl ging meer dan tien jaar door, tot de release van Doom 3 uit 2004.
DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots
Doom 3, een overlevingshorror-geïnspireerd vertrek, vereiste een verschuiving in muzikale richting. Hoewel de betrokkenheid van Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen, vormden Chris Vrenna en Clint Walsh uiteindelijk de score, waardoor inspiratie werd gebracht uit het atmosferische en complexe geluid van Tool. Het hoofdthema van Doom 3, met zijn onconventionele tijdshandtekeningen en soundscapes, vulde perfect aan het langzamere, meer opzettelijke tempo en sci-fi horror setting van de game aan. Hoewel een commercieel succes, wordt het ontwerp van Doom 3 nu gezien als een uitbijter in de serie.
Na een periode van ontwikkelingsuitdagingen, markeerde de reboot van 2016 een triomfantelijke terugkeer naar vorm. De baanbrekende soundtrack van Mick Gordon, een mix van heavy metal en industriële geluiden, heeft de hectische energie van de game perfect vastgelegd. Het album, een bijna perfect Djent-meesterwerk, wordt beschouwd als een van de grootste soundtracks van videogames die ooit zijn gemaakt. De impact ervan is zo belangrijk dat het bijna onmogelijk is om je voor te stellen dat Doom (2016) zonder deze speelt. De daaropvolgende doom Eternal (2020), hoewel ook met Gordons werk, zag een verschuiving naar metalcore, die de heersende trends van de late jaren 2010 weerspiegelt. De soundtrack, hoewel nog steeds zwaar, voelt iets minder rauw aan dan zijn voorganger en weerspiegelt de opname van de game van platform- en puzzelelementen.
DOOM: The Dark Ages presenteert een fascinerend nieuw hoofdstuk. Vroege previews suggereren een soundtrack die inspiratie put uit zowel klassieke als moderne metal, die de mix van de game van klassieke Doom Combat met nieuwe mechanica weerspiegelt. Het langzamere tempo en de nadruk op melee -gevechten, met behulp van een schild, suggereren een soundtrack die kan verschuiven tussen verpletterende zwaarte en meer wendbare, dynamische secties. Invloeden van bands als geslagen los, bekend om hun intense storingen, zijn duidelijk, naast elementen die doen denken aan klassiek thrash metal. De opname van mechs en mythologische wezens breidt de mogelijkheden voor de soundtrack uit, waarbij de evolutie van het experimenten van moderne metal met verschillende invloeden weerspiegelt.
DOOM: The Dark Ages belooft voort te bouwen op de sterke punten van de serie terwijl de grenzen verleggen. De combinatie van intense gevechten en een potentieel baanbrekende soundtrack maakt het een langverwachte titel. Hoewel gunplay centraal blijft, zal de soundtrack ongetwijfeld een cruciale rol spelen bij het vormgeven van de algehele ervaring. De tot nu toe onthulde glimpen suggereren een echt opwindende evolutie voor de franchise, die mogelijk een nieuw favoriet metalalbum levert naast een fenomenale game -ervaring.
